Czym jest pełnia wspólnoty?

Autentyczna wspólnota nie jest częstym zjawiskiem w dzisiejszym świecie. W dawnych czasach, gdy była podstawową komórka społeczeństwa, też zresztą daleko jej było do ideału.

Przykładowo może istnieć w grupie głęboka więź, ale gdy nie ma wyznaczonego celu, to staje się nijaka, staje się towarzystwem wzajemnej adoracji. Gdy z kolei wspólnota ma cel i więź, ale nie jest odpowiednio postrzegana przez świat zewnętrzny, a to powoduje jej wyobcowanie, alienację. Jeszcze inna sytuacja może mieć miejsce wtedy, gdy wytworzona więź może być łatwo zerwana poprzez traumy i brak ‚przepracowania’ pewnych zachowań przez niektórych członków wspólnoty. To może doprowadzić do jej rozpadu.

Powstaje zatem pytanie, czy istnieją jakieś metody, schematy czy zasady tworzenia wspólnoty, aby była ona trwała?

Naszym zdaniem, jeśli wspólny nie są trwałe, to jest to spowodowane tym, że koncentrują się na jednym (z reguły) lub dwóch aspektach ich powstania i działania.

Aspekty te są znane jako tzw. Kwadrant Wilbera (od nazwiska twórcy - Kena Wilbera).

Zgodnie z ta koncepcją wspólnota ma cztery aspekty swojego funkcjonowania i jej postrzegania. Zapewnienie równowagi pomiędzy nimi jest kluczem do sukcesu - osiągnięcia stabilności wspólnoty, trwania i umiejętności adaptowania się do potrzeb wewnętrznych i zewnętrznych.

Aspekty te mają następującą postać:

MY wewnętrzne oznacza warsztaty budowania wspólnoty. Może również oznaczać naturalne procesy, które wytworzą się pomiędzy ludźmi w procesie formowania grupy. Proces wspólnotowy jest procesem naturalnym, wrodzonym i może powstać samoistnie, a warsztaty go jedynie stymulują i przyspieszają.

MY zewnętrzne to rola jaką wspólnoty odgrywają (lub mogą odegrać) w procesie tworzenia struktury społecznej. Łatwo sobie wyobrazić system społeczny oparty na wspólnotach, bez systemu demokratycznego, który de facto, jest z definicji represyjny wobec każdej mniejszości.

JA wewnętrzne w procesie tworzenia wspólnoty to wszystkie moje emocje związane z widzeniem drugiego człowieka, moja otwartość na jego inność, moje traumy związane z moją historią i mój sposób na ich uleczenie w procesie terapii.

JA zewnętrze oznacza wiedzę na temat procesu budowania wspólnot. Wiedzę, która pokazuje, że proces ten odbywa się zawsze w czterech fazach i jest niezależny od grupy społecznej, etnicznej czy geograficznej. W tym kwadrancie leży też wiedza na temat sposobu prowadzenia warsztatów i całego procesu facylitacji.

Dopiero połączenie tych wszystkich aspektów, daje nam możliwość zobaczenia całości zagadnień związanych z budowaniem wspólnoty. Pominięcie którejkolwiek z ‚ćwiartek’ kwadrantu, oznacza, że nie bierzemy pod uwagę jakiejś istotnej części rzeczywistości.

Nie stworzymy wspólnoty, jeśli nie wypracujemy wewnętrznych procesów naszej grupy (MY wewnętrzne).

Ale nie stworzymy jej również, jeśli pominiemy to, że z powodu braku zaufania do grupy i braku poczucia bezpieczeństwa, ktoś z grupy w ukryciu i osamotnieniu cierpi z powodu własnych, trudnych emocji (JA wewnętrzne).

Nie zbudujemy wspólnoty, jeśli nie zrozumiemy, jak działa proces jej powstawania oraz jakie sukcesy i porażki odnieśli inni (JA zewnętrzne).

I wreszcie nie zbudujemy wspólny, jeśli zapomnimy, że funkcjonuje ona w świecie prawa, systemów edukacji, komunikacji, czy po prostu w Naturze (MY Zewnętrzne).

Pierwsza ćwiartka ‚Samozdrowienie i kreacja’ oznaczają jakiś rodzaj pracy własnej każdego członka wspólnoty. Jest to związane głównie z odziedziczonym oraz nabytymi traumami, nawykami i przekonaniami, które w znaczący sposób utrudniają każdego odnalezienie się we wspólnocie. EFT, Cellular, Brainspotting oraz TRE to podstawowe, stosowane przez nas metody. Ich wspólnym mianownikiem jest ‚wyposażenie’ każdego, kto z nich skorzysta, w zestaw umiejętności do samodzielnego ich uzdrawiania.

Kreacja z kolei jest elementem, który daje każdemu energię i radość, która wnosi potem do grupy. W naszym przypadku kreacja jest reprezentowana przez warsztaty Vedic Art - malarstwa intuicyjnego.

Druga ćwiartka - ,Wewnątrz wspólnoty’ jest wewnętrzną jej dynamiką i jej sercem. Tutaj tworzy się więź pomiędzy jej członkami, tutaj powstają metody dzielenia się zranieniami, problemami, traumami, które tą więź budują. Tutaj grupa uczy się jak rozwiązywać konflikty tak, aby zawsze uzyskać efekt wygrany/wygrany.

Trzecia ćwiartka - ‚Metodologia i badania’ - zadaniem tej ćwiartki kwadrantu jest udokumentowanie pozytywnego wpływu wspólnot zarówno na jej uczestników jak i na świat zewnętrzny. Jest to czysta, dobrze udokumentowania wiedza, która pełni niezwykle ważną rolę w ‚obiektywizacji’ zjawiska, jakim są wspólnoty. Chodzi o to aby nie były one widziane i traktowane jako jakiś efemeryczny twór, wynikający z jakiegoś trendu, mody czy aktywności marketingowych ale dobrze osadzone i głęboko uzasadnione zjawisko społeczne.

Czwarta ćwiartka kwadrantu - oznacza kontekst, w którym ‚zanurzona’ jest wspólnota. W naszym przypadku są to dwie wspólnoty.

Pierwsza - to nasze małżeństwo, którego kontekstem zewnętrznym jest Permakultura, którą postrzegamy jako drogę do jedności z Naturą.

Druga - to grupa facylitatrów, którą współtworzymy z zapaleńcami takimi jak my, którzy wierzą w transformacyjne ‚właściwości’ człowieka i w jego wewnętrze dobro. Grupa ta jest skupiona wokół Instytutu CBI (Community Building International) - organizacji będącej spadkobiercą Scotta Pecka, człowieka, który odkrył proces tworzenia wspólnoty i stworzył podwaliny pod metodologie jego ujawniania się w każdym człowieku.

Przyglądnijmy się teraz jak rozumie kwadrant twórca tej koncepcji - Ken Wilber

Cztery kwadranty to cztery ćwiartki koła. Każda z nich określa iny aspekt widzenia rzeczywistości. Ale dopiero wszystkie razem tworzą całość. Jeden z tych aspektów widzenia świata jest dominujący dla Ciebie. To jest powód, dla którego czasem trudno zrozumieć dlaczego inni myślą i działają zupełnie odmiennie od nas.

Te cztery perspektywy postrzegania każdego zjawiska, z którym mamy do czynienia od urodzenia odkrył Ken Wilber. Zauważył, że:

Każda rzecz lub zjawisko mogą występować na dwa sposoby - albo są pojedyncze albo mnogie
Każda rzecz lub zjawisko mają swoję wnętrze i swoje ‚zewnętrze’

W odniesieniu do ‚zjawiska’ pod tytułem ‚budowanie wspólnoty’ zastosowanie kwadrantu w naszej działalności

(Uwaga! Dla każdego będzie to inaczej wyglądało!)daje nam następujące perspektywy: