KWADRANT WILBERA   

Kwadrant Wilbera jest elementem teorii integralnej, będącej najbardziej całościowym opisem ludzkiej świadomości jaki dotąd został stworzony, a sam Ken Wilber nazywany jest 'Einsteinem świadomości'. 

Dzięki Kwadrantowi byliśmy w stanie zrozumieć dlaczego istnieje tak dużo wspólnot, ale są one:

- nietrwałe

- skonfliktowane

- niepełne

© 2025

Wszystkie prawa zastrzeżone

MY wewnętrzne oznacza więź, którą zawiązuje grupa ludzi. Zaufanie i poczucie bezpieczeństwa są symptomami tego połączenia. To połączenie może być jednak poszerzone o naszych przodków i miejsce, w którym żyjemy.  

MY zewnętrzne to rola jaką wspólnoty odgrywają (lub mogą odegrać) w procesie tworzenia struktury społecznej. Wspólnota nie funkcjonuje w próżni. System edukacji, prawa czy infrastruktura - w tym wszystkim ‚zawieszona’ jest wspólnota. Osobnym obszarem jest jej łączność z Naturą, która i historycznie i w dniu dzisiejszym odgrywa kluczową rolą w jej aspekcie MY - NA ZEWNĄTRZ.  

JA wewnętrzne w procesie tworzenia wspólnoty to wszystkie moje emocje związane z widzeniem drugiego człowieka, moja otwartość na jego inność, moje traumy związane z moją historią i mój sposób na ich uleczenie w procesie terapii lub samo-terapii. Bardzo ważnym aspektem tej części kwadrantu jest moja wspólnota z siłą wyższą. Trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie na tym świecie bez tego aspektu.

JA zewnętrze oznacza naukę wiedzę i temat pozostałych trzech kwadrantów. Badania, metodologie, sprawdzone praktyki, tradycje rdzennych ludów, rytuały współczesna i dawne, dowody naukowe i wiele innych, innych i praktycznych rzeczy - wszystkie te aspekty funkcjonują  w tym kwadrancie. Ich wspólną cechą jest to, że są takie same dla wszystkich. Dlatego Nauka próbuje wszystko sprowadzać do tego aby badania naukowe były jedyną prawdą. Nie może tak być, bo nie da się zaprzeczyć temu co jest wewnętrznie dla mnie ważne (np. Emocje, odczucia) a nie da się ich udowodnić.

I dopiero połączenie tych wszystkich aspektów daje nam możliwość zobaczenia całości zagadnień związanych z budowaniem wspólnoty. Pominięcie którejś z ‚ćwiartek’ kwadrantu oznacza, że nie bierzemy pod uwagę jakiejś istotnej części rzeczywistości. Więc:

• Nie stworzymy wspólnoty, jeśli nie wypracujemy wewnętrznych procesów naszej grupy (MY wewnętrzne)

• Ale nie stworzymy jej również, jeśli pominiemy to, że ktoś z tej grupy może cierpieć z powodu własnych, trudnych emocji (JA wewnętrzne)

• Nie zbudujemy wspólnoty jeśli nie zrozumiemy jak działa proces jej powstawania i jakie sukcesy i porażki odnieść inni (JA zewnętrzne)

• I wreszcie nie zbudujemy wspólny jeśli zapomnimy, że funkcjonuje ona w świecie prawa, systemów edukacji, komunikacji czy po prostu w Naturze  (MY Zewnętrzne)

W odniesieniu do ‚zjawiska’ pod tytułem ‚budowanie wspólnoty’ zastosowanie kwadrantu w naszej działalności (Uwaga! Dla każdego będzie to inaczej wyglądało!)daje nam następujące perspektywy:

Autentyczna wspólnota nie jest częstym zjawiskiem w dzisiejszym świecie. W dawnych czasach, gdy była podstawową komórka społeczeństwa, też zresztą daleko jej było do ideału.

Przykładowo może istnieć w grupie głęboka więź, ale gdy nie ma wyznaczonego celu, to staje się nijaka, staje się towarzystwem wzajemnej adoracji. Gdy z kolei wspólnota ma cel i więź, ale nie jest odpowiednio postrzegana przez świat zewnętrzny, a to powoduje jej wyobcowanie, alienację. Jeszcze inna sytuacja może mieć miejsce wtedy, gdy wytworzona więź może być łatwo zerwana poprzez traumy i brak ‚przepracowania’ pewnych zachowań przez niektórych członków wspólnoty. To może doprowadzić do jej rozpadu.

Powstaje zatem pytanie, czy istnieją jakieś metody, schematy czy zasady tworzenia wspólnoty, w taki sposób, aby była ona trwała?

Odpowiedź na to pytanie znajdziemy w teorii Integralnej Kena Wilbera.

Wilber odkrył, że każde zjawisko (niezależnie od tego, czy ono jest - np. moja relacja z córką, wojna na Ukrainie czy samochód elektryczny Tesla) może być postrzegane jedynie z czterech perspektyw. Poniżej zamieszczamy skrótowo wyjaśnię skąd biorą się te cztery perspektywy.

I zgodnie z tą koncepcją, ‚zjawisko’ które nazywamy wspólnotą  ma również jedynie cztery aspekty swojego funkcjonowania i jego postrzegania. Zapewnienie równowagi pomiędzy nimi jest kluczem do sukcesu - osiągnięcia stabilności wspólnoty, trwania i umiejętności adaptowania się do potrzeb wewnętrznych i zewnętrznych.

Jeśli wspólny nie są trwałe, to jest to spowodowane tym, że koncentrują się na jednym (z reguły) lub dwóch aspektach ich funkcjonowania.

PEŁNIA WSPÓLNOTY 

oznacza uwzględnienie w procesie tworzenia wspólnoty 

wszystkich tych czterech aspektów

Przyglądnijmy się teraz jak rozumie kwadrant twórca tej koncepcji - Ken Wilber

Cztery kwadranty to cztery ćwiartki koła. Każda z nich określa iny aspekt widzenia rzeczywistości. Ale dopiero wszystkie razem tworzą całość. Jeden z tych aspektów widzenia świata jest dominujący dla Ciebie. To dlatego czasem trudno zrozumieć dlaczego inni myślą i działają zupełnie odmiennie od nas.

Te cztery perspektywy postrzegania każdego zjawiska, odkrył Ken Wilber. Zauważył, że:

• Każda rzecz lub zjawisko mogą występować na dwa sposoby - albo są pojedyncze albo mnogie

• Każda rzecz lub zjawisko mają swoję wnętrze i swoje ‚zewnętrze’